यावरून लोक एकमेकांची किती मनापासून काळजी घेतात हे दिसून येते. माझे गाव खास असण्याचे हे एक कारण आहे.
अशी निष्ठावंत गाव, स्वच्छ गाव - एक स्वप्न, एक आदर्श, आणि एक वातावरणातलं साकारात्मक सुरूप.
माझ्या गावाने ‘संत गाडगेबाबा ग्रामस्वच्छता अभियाना’चे पारितोषिक पटकावले आहे. माझे गाव आता पूर्णपणे व्यसनमुक्त झाले आहे.
त्यानंतर, गावकऱ्यांनी विणकाम बंद केले आणि फक्त शेतीवर अवलंबून राहिले.
सडकें, गल्ली, आणि सर्व अंगावर सजवलेलं निरीक्षणात्मक दृष्टिकोण गावाच्या स्वच्छतेचं संकेत होतं.
येथं स्वच्छता आपलं साने-गुरुजींचं विशेष रूपांतर केलं आहे.
गावचं प्रत्येक क्षण, प्रत्येक स्थान स्वच्छतेतलं समर्थ और जागरूक.
माझं गाव, एक स्वच्छतेचं प्रती समर्थ और जागरूक स्वरूप.
गावातील एक लहानसा दवाखाना आणि गावा जवळून वाहणारी नदी. माझ्या मामाचे गाव “परळी”, पाली जवळ वसलेले हे गाव, अतिशय टुमदार आहे. गावाभोवती उंच उंच डोंगर आहेत. बारमाही हिरव्यागार वनराईने बहरलेले असतात. चहू बाजूने get more info डोंगर असल्यामुळे गावाचे हवामन फार थंड असते. उन्हाळ्यात सुद्धा हवेत गारवा जाणवतो. जवळून वाहणारी कुंदा नदी त्या गारव्यात अधिक भर घालते. त्यामुळे माझी उन्हाळी सुट्टी येथे फार मजेत जाते.
गावकऱ्यांचा मुख्य व्यवसाय शेती आहे. ते देशाच्या कृषी उत्पादनाचे प्राथमिक स्त्रोत आहेत.
माझे गाव बलभद्रपूर मला खूप आवडते. ताज्या हवेचे आणि अन्नाचे अनुभव घेण्यासारखे आहेत. गावातील लोकांचे प्रेम आणि स्नेह मिळणे खूप सुखदायक आहे.
कारण सुट्टीत इतर मुलांना प्रेक्षणीय स्थळी किंवा थंड हवेच्या ठिकाणी जावेसे वाटते परंतु मला मात्र माझ्या गावची ओढच जास्त खेचते.
मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद
आपलं गाव हे आपलं देवाचं आसपास, आपलं घर हे आपलं मंदिर - हे सगळं एक अस्तित्व दर्शवतंय.